poste sabet
نوشته ای که مدت ها قبل بسیار و بسیار میخواندمــــــش :
دوســت داشتــم حــالا زنـــے باشــم ڪـه / بـــاردارم / و انتظــار ِآمــدن ڪـودڪــے را مــےڪـشم...(!)مـــے رفتــم جلوے آینه دست مـــےڪـشیدم به / برآمدگـــے ِشـڪـمم /و اصـلا خیــالم نبـود که اے واے همـه ے قیافه ام ریختـه است به هم... (!)مــوقع بالا رفتن از پلهـ هــا سنگین پــا مــے برداشتـمــ و / نفــس و نفس / مــے زدم...تــوے ِ پارڪـ مــے نشسـتم و به بــازے بچــه هاے کوچک ولــے بزرگتر از/ ڪـودڪـ ِ نیامـــده ام /نگــاه مــےڪـردم...(!)و زنــےڪـه ڪـنار دستــم نشسته بود مـی پرسید: به سلامتـے کـے فارغ میشـے ؟... /لبخنــد مـــے زدم / و مثــلا تاریخ مـــے گفتم..و او شــروع مــےڪـرد از / خاطرات زایــش ِ و رویــش ِفرزندش /مــے گفت و هشدار مـــے داد ڪـه چــه کنمو میــان صحبــت هاش هواسـش مــے رفت پـــے ِ فرزنــدش و فریــاد مــے زند : مواظــب باش مـامـان ..مـــے رفتم لباســهاےڪـوچـڪـش را با شــوق هــزار بار و چــند بار/نگــاه مــےڪـــردم / و فــداے ِ قد و بالاے نیــامده اش مــے شـــدم ...(!)و هــــے روزهاے نیامده را /مــــے شمردم / ڪـه ببینــم ڪـــے ســر مــے رسد وقــت فراغ و تــوے دلم مــے گفتم : ڪـــی مـــے آیی پــس مادر ؟...(! مــیل ِ مادرے ام دارد / طغیــان / مــےڪـنــد... گمــان مـےڪـنـم نیاز ِ شــدیدے دارم/ ڪـودڪـے را در آغوش بـڪـشـم / و ببــویمش...(!)و اصــلا یــادم نیاید چــرا این همه سخــت گذشت روزهــاے ِ رفته ...گمــان مــےڪـنم / هــر دخترے و هــر زنــے / نیاز دارد موجــودے را بغــل کند ... ڪـه از بطــن ِ خـــود اوست ... (!)انــگار ڪـه از همــــه ی عالــم ِ غیــب و ناگفته هـــاے ِ دلــت خبر داشتـــه باشــد ...(!)
اصلا هـــر زنــــے / نـــیاز دارد / ڪـســـے مادر صدایـــش کنـد ...(!)